Back 2 Reality

My dear readers,

it's been awhile. Ik biedt mijn verontschuldigingen aan voor de lange radiostilte.
Ik had het, zoals vanouds, druk (zoals het een ware New Yorker betaamt).

Met het grootste genoegen hing ik deze week weer in de college banken. Business as usual dus. Wij verrichten nog altijd veel werk in de wijk Manhattan Valley.
As a matter of fact, we haalden zelfs de headlines in de locale newspapers de afgelopen weken! Niet één maar twéé keer.
Maar hoofdzakelijk was ik op mijn stageplek te vinden, maarliefst 4 dagen, want dat is de nieuwe norm. As a matter of fact, ben ik zelfs van plan om voortaan gewoon 5 dagen in de week te gaan werken, want er is simpelweg zoveel interessant werk te doen. Ik zou haast beginnen te denken dat ik meer leer op mijn stage dan op de uni, maar niets is minder waar!
You see, we hebben ons namelijk de afgelopen weken ingespannen om projecten binnen te halen. Welnu, deze week regende het projecten! We hebben er maarliefst 3 binnengehaald! Aan dat cijfer merk je dat gemeenten geld teveel hebben door Obama's stimulus package, het is alsof iedere stad opeens initiatief neemt om een (transport-) plan op te stellen met behulp van een consultingsbureau! That's the recovery at work!
Allereerst gaan we vanaf mei samen met een ander consultingsbureau werken aan een masterplan voor de stad El Paso in de staat Texas! Wij zijn als specialistisch bureau ingehuurd om het transport-component van het masterplan te bezorgen.
Daarnaast gaan we in het stadje Brunswick in de staat Maine de twee hoofdstraten van het dorp opnieuw vormgeven/ ontwerpen. Het is een soort van retrofitting, wij bedenken hoe je een dorpsstraat, hoofdzakelijk gericht op automobilisten, kunt aanpassen om het om te toveren van een 'passeerplaats' naar een 'verblijfplaats'. We hebben dan ook ideeën te over: een wijdere stoep, meer terrasjes/zitplaatsen/ exhibities van winkels op de stoep, minder parkeerruimte aan de hoofdstraat (dat komt achter de winkels te liggen, uit het zicht van de voetgangers), een fietspad voor elke reisrichting (1 zuidwaarts 1 noordwaarts), en meer beplantingen aan de hoofdstraat. Dit is toch het mooiste wat er is, je schept een nieuwe omgeving!
Zelf richt ik me binnenkort volledig op het doen van een onderzoek naar de modaliteitskeuze (oftewel, met welke vervoerswijze verplaatst men zich?) van inwoners van de stad Cambridge in de staat Massachussetts (een voorstad van Boston, tevens de thuishaven van universiteiten Harvard en M.I.T.). Ik zal wederom enquettes gaan opstellen om te bezien hoe men zich verplaatst aldaar.
Al eerder was ik begonnen aan een ander wetenschappelijk onderzoek naar de organisatie van Ciclovias, een evenement dat erop gericht is om mensen meer op hun fiets te krijgen door middel van het afsluiten van straten en hoofdwegen voor automobilisten. Dat onderzoek nadert nu zo'n beetje z'n einde. I've accomplished a lot, zo heb ik bijvoorbeeld in kaart gebracht hoelang de routes zijn van de weg-segmenten die dan daadwerkelijk zijn afgesloten voor automobilisten, per stad.


Je kunt wel zien waar ik mijn inspiratie heb opgedaan!

Verder, ik ben nu ook actief als vrijwillger bij het Planners Corps, een onderdeel van de non-for-profit organisatie Transportation Alternatives. Een paar keer in de maand, doorgaans 2 of 3, komen we 's avonds bij elkaar om na te denken over een boel verschillende onderwerpen, allen echter gerelateerd aan het bevorderen van actief transport! Zo heb ik afgelopen woensdag gebrainstormd over het herinrichten van Queens Boulevard, je raad het al, in de borough Queens. Het is een achtbaans weg, 4 voor doorgaand verkeer en 2 turnlanes voor afslaand verkeer aan elke kant van de weg. Het is een nachtmerrie voor voetgangers en fietsers. Het is zelfs zo erg dat mensen via de metro-stations onder de straat door lopen omdat het gevaarlijk is over te steken. Wederom een mooie kans om wat retrofitting toe te passen! De meetting vondt plaats op het penthouse van The Open Planning Project, 1 verdieping boven mijn kantoor, dus dat was mooi meegenomen! Zo 13 verdiepingen boven Manhattan zwevende, heb je me toch een prachtig uitzicht!













Verder was het afgelopen zaterdagavond feest. Ik was zowaar bij mijn baas Mike te gast, waar wij met een paar andere gasten oneindig veel pizza's hadden gebakken. Serieus, er kwam geen eind aan. We hebben iets van 7 pizza's gebakken! En nog een pitcher mai-tais gedronken ook, coctails+pizzas dus! Het mooiste is dat ik het goed met die dude kan vinden. That's right, DUDE. Want ik noem hem tegenwoordig dude! Dat is toch het mooiste wat er is, als je je baas een dude kunt noemen, het geeft aan dat je elkaar op de voet van gelijkheid behandelt. Zo formeel is het allemaal niet op kantoor (dat is overigens iets typisch planologisch)! Haast iedereen is maximaal 40, de meeste tussen de 20 en de 30. Dus de sfeer is sowieso goed!

Allright, ik ga het voor gezien houden.
Laat een reactie achter!!!

R.