Woudstra's All Over The Place

Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst geblogt heb, bij deze een update. Naast studie, vrijwilligerswerk en stage had ik er ook een nieuw klusje bij de afgelopen week. Voor de firma BICI Planning, die momenteel verbeterde fietsfaciliteiten voor de campus van Princeton University aan het plannen zijn, nam ik dinsdag enquetes af in de gelijknamige stad, Princeton (in New Jersey). Specifiek zat ik aan het uiteinde van een rail-shuttle. De DINKY-line verbind het hartje van de campus met het grotere railnetwerk van New Jersey. Ik nam enquetes van forenzen in ontvangst, die aan het andere uiteinde van de lijn enquetes waren aangereikt door andere medewerkers van BICI Planning.
Veel trein-forenzen nemen immers de fiets naar het station, en dus krijg je juist door treinreizigers te ondervragen een beeld van de wensen van de gemiddelde fietser. Je kunt een reiziger immers niet als uitsluitend treinreiziger of fietser zien, beide modaliteiten vullen elkaar aan.
Hoe dan ook, zelden was geld verdienen zo makkelijk! Tegelijkertijd was het ook een gezellige onderneming, aangezien ik studiegenoot Alex had meegenomen. Het is immers geen doen om in je eentje acht uur achter elkaar een boel enquetes in ontvangst te nemen! In alle vroegte stonden we op om de eerste forenzen voor te zijn, dat betekend dus dat ik vanaf 6 uur op het peron stond om enquetes in ontvangst te nemen. We were keepin' it real! De avond van te voren zijn we daarom al in onze gehuurde Toyota Prius afgereisd naar New Jersey, waar we op kosten van onze opdracht gever in een hotel verbleven en een paar borrels dronken.







Verder waren Pa en Bas deze week op bezoek in NYC! Alhoewel ik het ontzettend druk had (het einde van het semester staat immers voor de deur, en deze laatste twee weken heb ik dan ook volop opdrachten af te maken), heb ik toch 3 dagen mijn gasten gezien! Zaterdag gingen we wat drinken in de Whisky Bar. Zondag zelfs uit eten in Brooklyn (in The General Greene om precies te zijn, een onwijs goed restaurant) en daarna een paar pullen bier in "Der Schwarze Koelner". Woensdag nam ik ze op sleeptouw en heb ik ze nagenoeg heel Brooklyn laten zien (lees: het topje van de ijsberg).
Van Brooklyn Bridge Park, naar de Brooklyn Heights Promenade en naar Borough Hall; vervolgens via Park Slope en Prospect Park naar mijn aanstaande appartement waar ik zaterdag naar zal verhuizen, tot aan de campus van het Pratt Institute. We sloten de dag af met een paar biertjes in een knusse kroeg in het altijd gezellige Williamsburg. De heren Woudstra vonden het echt geweldig hier en hebben in hun korte tijd hier enorm veel gezien. Ze delen mijn mening dat NYC een echte wereldstad is, een fascinerende stad, en dat er overal waar je kijkt, ongeacht je locatie in de stad, er wel wat spectaculairs te zien is! Zelf vindt ik het uitzicht vanaf de top van het Empire State Building het mooiste uitzicht wat je in New York kunt vinden, maar jammergenoeg bezochten hun het observatiedek van het ESB op een regenachtige, mistige dag. Het kan niet altijd meezitten. Gelukkig is het dit weekend weer ruim 30 graden. Na regen komt zonneschijn, zo blijkt maar weer eens!
Binnenkort, als ik een dag of 2 in Nederland ben alvorens aan mijn Duitse study abroad te beginnen, zie ik ze weer. Oftewel, met een week of 3 ben ik weer heel even op Nederlandse bodem te vinden (alhoewel mijn vlucht land op Brussel, dat is nou eenmaal 400 euro goedkoper dan te vliegen op Amsterdam).
Tot zover dit bericht, binnekort meer New Yorkse taffarelen op deze website.
Fijne Koninginnedag!

Ronald

The Williamsburg Story

Na enige maanden intense betrokkenheid in het planningswereldje in deze wereldstad, kan ik de conclusie trekken dat de planningspraktijk in de V.S. in het algemeen en in NYC in het bijzonder totaal anders is dan in Nederland.
De planningpraktijk is altijd een reflectie van de cultuur en politieke orientatie van het betreffende land, en in New York, de capital of capitalism, gaat planning er nogal anders aan toe dan in het relatief socialistische Nederland. Een mooi voorbeeld zijn de recente ontwikkelingen in Brooklyn, ontwikkelingen die perfect geillustreerd worden door wat er zich momenteel in de wijk Williamsburg afspeeld.
Brooklyn is traditioneel een vrij zwarte borough, een borough die zeker een paar sjieke wijken kent waar de hogere inkomens wonen, maar over het algemeen kun je stellen dat de gemiddelde Brooklynite niet veel uit te geven heeft. Tot zo ongeveer 15 jaar geleden was het 1 van de meest onveilige gebieden van de V.S., een klassiek voorbeeld van de ghetto's. Maar sinds zo'n 15 jaar geleden is Brooklyn steeds meer in trek geraakt. Kunstenaars, ontwerpers, en jonge studenten uit de suburbs van heel Amerika, maar recentelijk ook hedge fund managers werkzaam op Wall Street, zijn plots allemaal geinteresseerd in een apartement in Brooklyn. En geef ze eens ongelijk, want Brooklyn ligt dichtbij Manhattan waar de werkgeledenheid te vinden is, en Brooklyn heeft de charme van een oude stad met zijn rijtjeshuizen en kleinschalige wijken, en relatieve rust (vergeleken met Manhattan).
Zij trekken en masse naar deze borough, en als gevolg hiervan drijven zij de huur omhoog. Dit is omdat de vastgoed ontwikkelaars nu voor hen bouwen; zij weten dat deze nieuwe groep bereid is diep in de buidel te tasten voor een woning in Brooklyn. Door dat er allerlei nieuwe, dure, moderne appartemententorens verschijnen in Brooklyn, gaat ook de huur van woonruimte in de bestaande woningvoorraad omhoog. De orginele, armere bevolking is zodoende steeds minder in staat om in Brooklyn te blijven. Dat Manhattan een "playground for the rich" is, wisten we allang, maar Brooklyn gaat ook steeds meer die kant op. Zo wordt er volop gebouwd in Williamsburg, de ene appartementen toren na de andere gaat de lucht in. De gemeente speelt zulke ontwikkelingen in de hand omdat zij graag rijke inwoners aantrekt. Zoals de meeste gemeenten kampt ook NYC met een enorm budget tekort en zodoende poogt de gemeente meer rijke inwoners aan te trekken, die meer belastinggeld binnen brengen. Het is de gemeente allemaal om de dollars te doen.




Wat is de rol van de planoloog in dit proces? De City Planners op City Hall (de lui bij de lokale overheid dus, voor alle duidelijkheid) werken als facilitators van dit proces. Zij maken het vastgoed ontwikkelaars zo makkelijk mogelijk om nieuwe appartementen torens te bouwen. Er is een zoning map (bestemmingsplan) die aangeeft welke vorm van woningbouw is toegestaan op elk perceel grond in de stad. Als de bouwplannen van de vastgoed ontwikkelaar overeenstemmen met het toegestane grondgebruik zoals vastgelegd in de zoning map, kan er direct met de bouw begonnen worden zonder coordinatie met de gemeente. De cru is echter dat de gemeente zijn zoning map grondig aan het herzien is; zojuist heeft de gemeente zijn 100ste 'rezoning' geviert. Het geschied dikwijls dat percelen die voorheen alleen laagbouw (rijtjeshuizen, de traditionele woningbouw van Brooklyn) toestonden, worden 'geupgrade', zodat er een hogere woningdichtheid wordt toegestaan. Hiermee staat het ontwikkelaars vrij om rijtjeshuizen op te kopen en appartementen torens te bouwen.










Ook Williamsburg heeft recentelijk een re-zoning gehad. Deze re-zoning staat de bouw van hoge appartementen torens aan het waterfront (de East River) toe. Een historisch significant bouwwerk, de suikerfabriek van Domino, wordt ook opnieuw ontwikkeld. Een deel van de fabriek blijft behouden, de meerderheid van het perceel gaat naar hoogbouw. De vastgoed ontwikkelaar in kwestie, CPC-R, hield zondag een open dag op locatie; er waren plannen ten toon gesteld over hoe het gebied ontwikkeld gaat worden. Op uitnodiging van een werknemer bij die ontwikkelaar en tevens klasgenote van mij was ik aanwezig op die voorlichtingsmiddag. Wat CPC onderscheid van de meeste vastgoedontwikkelaars is dat zij een deel van de appartementen reserveren voor lagere inkomens, oftewel, een portie van alle woningen wordt ontwikkeld als 'affordable housing'. Dessalniettemin klagen de buurt bewoners van Williamsburg steen en been, zo waren er een aantal demonstranten aanwezig bij de open dag van CPC.
Zij menen dat de nieuwe bewoners nog meer forenzen brengt naar hun metrolijn, de L-train. Ze vrezen dat de in hun ogen peperdure appartementen de huren in de rest van de wijk omhoog zullen drijven (daarmee raken de lage en midden- inkomens hun woonruimte kwijt). De torens nemen tevens hun zonlicht weg. En ze menen ook dat er minder openbare ruimte per inwoner zal zijn. Noem ze NIMBY's, want zelfs als een ontwikkelaar eindelijk eens wat betaalbare woonruimte ontwikkeld, is het nog niet goed. De auteur John Friedmann zegt hierover het volgende:
It is the common experience of humanity, however, that the new will be resisted, not because it is new, but because it threatens to displace something that already exists.





De vergelijking van het Nederlandse, zeer sociale systeem en het Amerikaanse, kapitalistische systeem geven mij zeker food for thought. De New Yorkse wijze van planning heeft zeker zijn voordelen. Zo wordt het maximale nut uit elk perceel grond gehaald; zodra ontwikkeling van een perceel economisch rendabel is, wordt dat perceel ontwikkeld. Geen stukje bruikbare grond blijft onbenut, en zonder deze aanpak hadden we vandaag de dag zeker niet de indrukwekkende skyline die ik zo bewonder. Voor een hoogbouw fan als mijzelf is het geen kwalijke zaak dat er zoveel torens verschijnen, ik vindt dat juist iets wat bij een stad hoort. De keerzijde van de medaille is echter dat 'het recht van de sterkste' geldt; of beter gezegd, het recht van de rijkste. De armere inwoners van New York hebben geen poot om op te staan. Dan doet Nederland het beter met zijn sociale woningbouw die zelfs door mijn hoogleraren City and Regional Planning op Pratt worden beschreven als 'the best social housing system in the world'.
Groeten van uw correspondent voor 'all things Ruimtelijke Ordening' uit New York.

R.

A Day In The Life...

Bij wijze van experiment een keer een uitzonderlijke stijl van bloggen.
Ik heb vandaag bijgehouden wat ik heb gedaan. Middels allemaal korte, twitter-style status updates geef ik je een overzicht van een gewone doordeweekse dag.

8:48 Dude wordt wakker & springt onder de douce
9:15 ontbijt maken, 2 bruine boterhammen met nutella en een kopje zwarte thee
9:20 boterhammen oppuzzelen, luisteren naar de Wu Tang Clan, nu weet ik waarom ik opsta: $$$ rules everything around me. mail gecheck't. 13 new messages.
9:35 tanden poetsen
9:40 in gesprek met huisbaas. ze vat het nieuws van mijn aanstaande verhuizing goed op.
9:45 naar de metrohalte lopen
10:13 ben ik de enige persoon in deze metro die geen iPad heeft?
10:30 op werk
10:35 ontwerpwerk met Google Sketchup, luisterend naar modest mouse, want MM is totally awesome!
11:31 koffietijd: ik begroet mijn collegae enthousiast: "Yeah! Here we go again! Time for Coffee!" I almost had a laugh attack! Want als ik al m'n collegae in een rij voor de espressomachine zie staan, moet ik gewoon lachen. Zie al die schaapjes daar eens in de rij staan voor koffie!!
12:25 sketchup model van de Bicycle Boulevard is gereed, Mike geeft feedback. Ik ga aan de slag en pas wijzigingen toe. Ik luister tevens naar Shiny Toy Guns op mijn koptelefoon



12:35 even een appel eten, een schaaltje met cashew en macadamia noten pakken, en een vers kopje thee maken & small talk zetten in de keuken
12:40 verder aan de slag met Sketchup
1:05 er worden grappen uitgehaald op kantoor


1:47 nogsteeds modellen aan het maken met Sketchup, nogsteeds bezig met de Bicycle Boulevard. Intussen heb ik "At The Drive In" aangezet op me WMP.



2:05 de aanpassingen aan het model zijn compleet, en goedgekeurd door Mike


2:07 oogcontact met de nieuwe receptioniste, she seems cute!
2:08 lunchbreak, even Vietnamese sandwich halen met Mike, op kosten van de baas
2:10 lopen naar de toko door het prachtige Lower Manhattan, we discusseren light rail transportsystemen in de V.S., waar het wel en waar het niet heeft gewerkt om mensen uit de auto te krijgen
2:34 terug op kantoor met een verse pork sandwich van de Vietnamees, naast varkensvlees ook geraspte wortel en komkommer en lemongrass
2:59 lunch achter de kiezen; even een dubbele espresso pakken
3:05 volop small talk met dames @ espresso machine
3:09 terug achter m'n pc, artikelen bewerken in InDesign
5:13 ruim 2 uur met InDesign de layout van een aanstaande publicatie bewerkt, de finesse druipt ervan af
5:14 tijd om kantoor te verlaten, en in de metro te stappen richting Brooklyn
5:19 Ik loop met collega Vanessa (ook een Brooklynite) naar de metro
5:30 Ik rijd met Vanessa in de metro over de Manhattan Bridge, prachtig uitzicht op Lower Manhattan en de Brooklyn Bridge
5:40 aankomst op station Atlantic Terminal, ik wens Vanessa een fijn weekend
5:50 Ik koop een fles Gatorade bij Lee's Market
5:55 Tijd voor een warme pizza slice van Little Louie's
6:05 Ben weer eens 5 minuten te laat op The Institute. Tijd voor groepswerk.
6:07 "Laugh-Attack!" ik loop het computer lokaal binnen en ze vragen waarom ik zo'n grijns op m'n gezicht heb. Weet ik veel, I'm just happy! Can't really explain why.
Ik heb de laatste tijd nogal vaak 'last' van zo'n LAUGH ATTACK! HAHAHAHA!!
8:10 groepswerk m.b.t. Manhattan Valley voorbij. ik krijg er zo onderhand hoofdpijn van. dat ligt niet aan mijn beeldschone klasgenotes maar aan onze docent, een echt grafwijf! ze spreekt haarzelf tegen en is zo onduidelijk over wat er van ons verwacht wordt. het is binnekort payback time als ik het evaluatieformulier ga invullen!
8:15 ik praat met klasgenote Sara wat over het bemachtigen van een stageplaats, en geef wat tips. ze moet eens informeren bij een landschapsarchitectenbureau, een progressief ontwerpbureau waar ik zelf ook wel oren naar heb. ooit zal ik er misschien werken, dat acht ik zeker als wenselijk. Maar voorlopig zit ik goed bij Mike, zonder twijfel!
8:20 dan maar naar Connecticut Muffin!
8:30 ik strijk in de bovengenoemde koffietent neer om wat aan het vak 'toegepaste demografie' te werken. ik moet immers onze interne deadline halen, mijn groepje komt zondag aanstaande (over 2 dagen) bij elkaar om onze vooruitgang te bespreken. zondag is alweer totaal volgeboekt en het is duidelijk dat ik de hele dag op 'the institute' aan groepswerk vastgebonden zit.
8:34 Vanilla Hazelnut with cream and sugar is fucking delicious y'all
9:50 genoeg gewerkt, het is sowieso closing time.
10:10 in de "Supermarket", boodschappen enzo
10:30 thuis, de rest van de avond op een laag pitje; eerst een was in de wasmachine
10:45 beetje relaxen, paar boterhammen met nutella eten, kopje kamille thee, en wat foto's bekijken
11:22 aflevering van The Office checken & een Grolschje drinken
0:04 na nog en aflevering van TO te hebben gezien, hou k het voor vandaag voor gezien. Gotta rise and shine early tomorrow morning, knowwaddimsayin'?

Life on Stage

Hi Everyone!

HOW ARE YOU DOING?!

Het was me het weekje wel, I've got so much to tell!!
Mijn block, Lafayette Avenue between Adelphi and Clermont, was deze week het decor van de film "Homework". Er was namelijk een onafhankelijke filmproducent afgereisd naar mijn voordeur (en die van mijn buren) om een film te schieten die in begin 2011 uitkomt. Wist ik veel dat het huis op nummer 176 (een paar deuren recht van me) was afgehuurd door een stel filmmakers uit the City of Angels.
Ik ben meerdere malen vastgelegd tijdens de film werkzaamheden, kijk dus niet raar op als je een zekere dude met hippe zwarte trui/colbert met een boodschappen tas de trap naar de voordeur op ziet lopen als je in 2011 naar de film Homework kijkt!! Ik kan er immers ook niets aan doen dat die lui zo nodig in mijn straat hun film moesten schieten.

Van de week had besloten dat ik eens wat veldwerk moest doen. Je weet dat we een plan aan het ontwikkelen zijn voor de wijk Manhattan Valley aan de Upper West Side. Ik richt me specifiek op de openbare ruimte, samen met 2 klasgenoten. Zo ging ik afgelopen woensdag (met een middag temperatuur van precies 30 graden celsius oftewel 86 graden fahrenheit) naar de betreffende wijk om de openbare ruimte per fotocamera vast te leggen. Wat een straf, zweten en zwoegen was het, een beetje foto's maken in de heerlijke warmte (benauwd is het niet, je hebt hier in NYC altijd een Atlantisch briesje)! As a matter of fact, was het zelfs zulk mooi weer dat ik de subway boycott en gewoon naar mijn stage loop. Over de Brooklyn Bridge. Het is een wandeling van een uur, maar het is de moeite waard, dat uitzicht dat je op Manhattan hebt vanaf The Bridge is gewoon fucking fantastic! Juist omdat we zo'n zware winter hebben gehad, kan ik de zomer weer erg waarderen. That's right, ik heb het over de zomer, want in New York zijn er namelijk 2 seizoenen, winter en zomer. De overgang daartussen duurt ongeveer 2 tot 3 weken (zoals ik de afgelopen maand heb gezien). Als ik mijn studiegenoten moet geloven, blijft het tot eind oktober vrij warm en is het dan in half November opeens weer mega-koud. Een raar klimaat, maar zolang we 4 maanden winter hebben en 8 maanden zomer hoor je mij niet klagen!







Verder was het extreem druk, all the time. Ik ga je niet vervelen met dingen die ik op mijn stage doe, als je het hieronder in 1 oogopslag kan zien.


Verder was het vrijdag Happy Hour op kantoor. Dat betekend, na 6 uur een boel Cubaanse sandwiches wegwerken met je collega's onder het genot van een Stella Artois! Na verloop van tijd verplaatsten we ons van het penthouse op het dak van het kantoor naar de conference room, om in beschonken toestand een Nintendo-toernooi te houden! Het is lachen, maar ik vroeg mezelf toch wel af, is dit nu wat mij op vrijdagavond bezig houdt? Een beetje mario spelen met je collega's? Een jaar geleden liep ik nog gewoon van bar naar bar in Gainesville, nu doe ik games met de software engineers die op mijn verdieping werken. Een nuchtere conclusie zou je het wel kunnen noemen, alhoewel het simpelweg een onderdeel is van 'the working life'. Ik kan tenminste nog altijd zeggen dat ik wel heel erg toffe collega's heb!







Zaterdag was het aan!
Ik ging met studiegenoot Daniel de hort op, oftewel, met een goede vriend naar een concert. We gingen naar het optreden van The Shondes, je weet wel, de band van een collega van mij waar ik het al eerder over heb gehad. Het was echt gaaf en simpelweg te lang geleden voor mij dat ik naar een concert was geweest!!! Echt gave muziek

Tot besluit moet ik mededelen dat ik zoals vanouds weer op de fotografische toer ben gegaan deze week. Ik reisde af naar The High Line Park, waar ze een oude metrolijn hebben omgetoverd tot park. Dat is toch stadsplanning ten top!
Ik kwam zelfs Ayaan Hirsi Ali tegen toen ik in dat park liep, maar uiteraard gaf ik haar "The Cold Shoulder"! Ik had gewoon geen zin om politieke prietpraat aan te gaan met haar dus ik liep gewoon door.






De wekelijkse webisode zit er weer op ;)

Thanks for reading my blog!

and

HAVE A NICE DAY!!!

R.