Nee, even serieus (seriously!), geef me nog een momentje terwijl ik rustig terug schakel naar de Nederlandse taal… bear with me, folks!
School is echt in full swing op dit moment, nu afgelopen week de lessen begonnen zijn. Maandag en dinsdag heb ik les van half 6 tot half 11, min of meer. Woensdag en donderdag is dat van half 6 tot 8 uur. Vrijdag geen les, zondagmiddag (!) van 11 tot 1 een practicum. Maar, make no mistake about it, alhoewel het misschien oogt alsof ik het rooster van een lichte studie heb, de tijd die ik in de studie steek is vast en zeker een veelvoud van het aantal formele lesuren. Elk vak kent een flinke literatuurlijst, en door middel van pop quizzes en discussies checken de docenten of je wel bij de les blijft. Flink lezen dus, iets wat een ubiquitous (oftewel universeel) verschijnsel is in Amerikaanse G-Schools (graduate schools, that is). Dan zijn er nog de toegepaste opdrachten. Zo heb ik de afgelopen 2 dagen haast non-stop gewerkt aan een figure ground drawing, in dit geval betrof het een tekening van alle gebouwen in de Noordelijke sectie van de wijk Manhattan Valley. In een figure ground drawing analyseer je een bepaald gebied naar diverse kenmerken, en dit geef je helder weer door alleen het betreffende item in kaart te brengen. In mijn geval dus, alle bouwwerken. Zie hier het resultaat, waar ik 8,5 uur op heb zitten broeden.
Over Manhattan Valley. Dat is een wijk gelegen in aan de Upper West Side, in Uptown Manhattan, je raadt het al, een binnenstedelijk gesitueerde wijk in NYC. Wij krijgen voor het vak Fundamentals of Planning: Studio de taak om, in opdracht voor de lokale Assembly member, oftewel de gekozen volksvertegenwoordiger van de wijk, een community outreach exercise te organiseren. Oftewel: het uitreiken naar de lokale bevolking en samen nadenken over de toekomst van de wijk, hoofdzakelijk in ruimtelijk-fysieke zin, maar uiteraard ook met oog voor sociaal-economische zaken. Dat is één van de funderingen waarop de planologie is gebouwd: de leefomstandigheden van een ieder verbeteren. Via een veelvoud aan oefeningen is het beoogde eindproduct een soort van Agenda van Prioriteiten, een speerpunten programma voor de verbetering van de wijk dus (door brede lagen van de bevolking gesteund, uiteraard).
Vanwege de colleges, vier dagen in de week verplicht (het zondagse practicum is nog altijd vrijwillig- maar wel sterk aanbevolen) zie ik mijn nieuwe studiegenoten geregeld. Vooral de studenten die, net als mij, pas begonnen zijn zie ik erg vaak (we hebben veelal dezelfde vakken). Tel daarbij op dat je zo nu en dan buiten schooltijden om elkaar op de faculteit treft om aan opdrachten te werken, en je krijgt haast automatisch een sociaal netwerk op je schoot geworpen (goede zaak).
De interactie met de studenten hier is vruchtbaar. Maar ook mijn ervaringen als Amerikaanse college student in 2008 en 2009 leggen mij nogsteeds geen windeieren. In Maart jongstleden was ik bijvoorbeeld in Ithaca, in Upstate NY. Ik was daar om de open dag van Cornell bij te wonen en kennis te nemen van het planningsprogramma aldaar. ’s Avonds ging ik destijds feesten bij lokale studenten thuis (en kwam ik erachter dat Cornell de party school van de Ivy League is). Met andere toekomstige (en ook huidige) masterstudenten een biertje en een borreltje drinken dus. Daar ontmoette ik ook Jesse, een Mexicaanse Amerikaan uit Los Angeles. Hij zei destijds al dat hij waarschijnlijk voor Pratt zou kiezen. En, warempel, ik kwam de beste man deze week weer tegen bij een college van het vak Applied Demography. Lachend keken wij terug op de mooie tijd die wij beleefden in Ithaca, terwijl we wat bij praatten vlak voor het college begon. It was a great party. Ook zit ik bij een ander vak (Visual Representations in Planning: Graphics I) bij Alex (a surferdude from Cocoa Beach, FL) in de klas, en hij heeft ook aan de University of Florida gestudeerd (“Duuuude, you also went to UF? GO GATORS!!!!). Uren lang spraken wij over de Home of the Gators, er is zeker sprake van gedeelde nostalgie voor het gemoedelijke Gainesville. Tel daarbij onze gezamelijke passie voor planning op, en er is genoeg gespreksstof. Dat klikte meteen dus. Vrijdagavond zijn we dan ook, na uren lang aan de bovenstaande tekening te hebben gewerkt in lokaal 406 (ook wel liefkozend Apartment 406 genoemd, vanwege de vele uren die de planningsstudenten er doorbrengen), Brooklyn ingetrokken om wat te drinken. Onder andere zijn wij naar de German Indoor Beergarten “Der Schwarze Kölner” geweest, een bar die door een zwarte Duitser gerund wordt. Na een Paulaner Salvator, ’s werelds eerste dubbelbok (een pittige pul bier dus), bestelden we een Weihenstephaner Hefeweizen Dunkel, oftewel een donkerkleurig witbier (wat een paradox hier). Vervolgens nog eens een halve liter, Jever ditmaal, een Oost-Fries kruidenbier. De kroon op de avond was echter de pint Guiness die we in de lokale bar “Alibi” dronken, hoewel de halve liter Brooklyn Lager (smaakt net als Palm) ook smakelijk was. Aan onze astronomische alcoholcapaciteiten valt af te leiden dat we een gedeelde training hebben gehad aan de Number One Party School of America!
Voor wie nu denkt dat ik alleen maar aandacht schenkt aan alcohol: ik was vanmorgen om 7 uur opgestaan (op mijn vrije zaterdag) om aan de bovenstaande tekening te werken met mathematische precisie. En ik ben sinds dinsdag geen enkele dag voor middernacht gestopt met het lezen van verplichte literatuur. Work hard, play hard. Ik heb zelfs mijn fotografische expedities door New York moeten onderbreken vanwege de studiedruk. Niet dat ik klaag, in tegendeel: elk leermoment is een lust. Het voelt niet eens als werken aan, omdat alles zo vreselijk interessant is. I know, I know, I’m a total planning nerd. Dat krijg je nou eenmaal als je het beste vakgebied ter wereld het jouwe gemaakt hebt.
Intussen ben ik ook druk bezig met het plannen van een reisje naar Florida voor mijn Spring Break. Alhoewel ik langs mijn oude vrienden zal gaan, opzoek naar een goed potje Beerpong, zal ik zeker ook een nachtje in Panama Beach te vinden zijn, the home of the Spring Break parties. Ik ga nl. door the South rondreizen met Andy. We zitten naast Panama Beach ook te denken aan Savannah, Georgia of New Orleans. Andy heb ik in 2008 ontmoet in Gainesville, hij was er als uitwisselingsstudent vanuit de Universiteit van Maastricht terecht gekomen. Enkele weken geleden heb ik hem in z’n thuishaven, het Duitse Aken, opgezocht en hebben we een geweldige reünie gehad. Hij was ook de ere gast van mijn afscheidsparty in Bergschenhoek. Over een paar weken komt hij hier een weekje op bezoek in New York. Omdat hij op dit moment wederom woonachtig is in Gainesville (i.v.m. masterscriptie), ga ik hem daar opzoeken en trekken wij er per auto op uit om een roadtrip te maken. De planning is momenteel volop gaande (tussen alle bedrijven door). Of het nu in Gainesville, Aken of Bergschenhoek is, we vinden altijd wel een manier om te chillen. Goede vriendschappen zijn bestendig tegen lange afstanden, zo blijkt maar weer. En ik mag hopen dat dat ook geld voor diegenen die dit nu lezen.
Het begint erop te lijken dat ik weer uitgepraat ben, en de lengte van mijn vorige blog heb weten te overtreffen. Wat betreft het op de hoogte houden van mijn Nederlandse vrienden en familie, hoop ik dat ik wederom een good job heb gedaan!
Greetz,
R.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten