vanmorgen reisde ik in alle vroegte af naar een voorstad van New York City. Om precies te zijn, reisde ik af naar Farmingdale, een klein stadje met circa 8000 inwoners, ten oosten van New York City gesitueerd, op Long Island.
Voor een vak dat ik momenteel volg, getiteld "Physical Planning and Site Design", maken wij studenten een ontwerp voor drie percelen grond in die voorstad. De drie percelen waarvoor wij een ruimtelijk ontwerp mogen vervaardigen, liggen alledrie nabij het treinstation van Farmingdale. Die taak was dan ook de reden dat ik naar Farmingdale ben gegaan. Samen met studiegenoot John ging ik naar Farmingdale om veldwerk te verrichten. Oftewel, we gingen naar Farmingdale om de drie percelen grond te bekijken waarvoor wij een ruimtelijk ontwerp gaan maken; tevens vonden wij het noodzakelijk om (alvorens aan de ontwerparbeid te beginnen) een idee te krijgen van "wat voor soort stad" Farmingdale nou precies is. Ik was aanvankelijk van plan om al veel eerder in de week te gaan, maar dinsdag was ik behoorlijk verkouden geraakt; zodoende moest ik onze trip uitstellen tot ik me beter zou voelen. Zaterdagochtend verzamelde ik de moed en voegde ik eindelijk de daad bij het woord!
In deze blogepisode probeer ik mijn observaties van, en belevenissen in Farmingdale met jullie te delen door middel van foto's (zoals jullie van mij gewend zijn).
Om 9 uur trof ik John op Atlantic Terminal, het centrale station van Brooklyn. We stapten hier aan boord van de Long Island Railroad, richting Far Rockaway Beach.
Op het station van Jamaica stapten we vervolgens over op de trein naar Ronkonkoma. Farmingdale ligt op de lijn van NYC Penn Station <-> Ronkonkoma.
Na een reistijd van circa 50 minuten kwamen we aan op het station van Farmingdale.
Het uitzicht vanaf het perron.
Gewapend met een kaart van het gebied begonnen John en ik aan ons veldwerk.
Direct naast het station bevinden zich deze senioren appartementen. Dat vondt ik toch wel goed gepland; zo behouden bejaarden die geen auto meer kunnen rijden, toch hun toegang tot de grote stad aan het einde van de spoorlijn.
Het dorp is in 1904 officieel erkend; er woonden echter al sinds 1687 kolonisten in het dorp. Over het algemeen valt Farmingdale te typeren als een traditionele voorstad. Dat betekent in Amerika: een rustige woonomgeving, die vooral getypeerd wordt door vrijstaande huizen. 80% van alle Amerikanen woont in een dergelijke woonomgeving.
Zelf ben ik nogal gecharmeerd van de volwassen bomen langs sommige straten. Zulke hoge bomen geven een straat echt karakter. Staat overigens in schril contrast met de nieuwere woonwijken die recentelijk zijn ontwikkeld.
Een wit hek om je eigen lapje grond heen zetten. Echt iets typisch Amerikaans.
Mijn studiegenoot John en ik trokken de conclusie dat het toch wel mooi is, zo'n traditionele Amerikaanse "suburb". Sommige planologen ergeren zich aan de bovengrondse stroomvoorzieningen. Alhoewel ik snap dat zij het als visuele vervuiling zien, vindt ik het toch wel iets karakteristieks hebben. Het doet mij altijd een beetje aan Frankrijk denken, die bovengrondse stroomkabels!
Farmingdale is het type dorp waar men 's morgens nog de vlag hijst. Ik vindt het mooi. Over oprechte Vaderlandsliefde gesproken!
Het kloppend hart van Farmingdale is Main Street. Langs deze straat zijn alle winkels en restaurants van het dorp gevestigd. Het deed mij een beetje denken aan de dorpstraat van Bergschenhoek.
Het centrum van het dorp omvat echt meer dan alleen de "Main Street".
De woningvoorraad van Farmingdale is vrij divers. Zo hebben ze er ook een behoorlijk aantal sociale huurwoningen.
Het dorp zou natuurlijk niet compleet zijn zonder watertoren!
1 van de oudste gebouwen in Farmingdale is de brandweerkazerne.
Je hebt in Farmingdale zelfs van die straten met een lineair perspectief. Over een standaard truuk in de stedenbouw gesproken; een straat laten eindigen bij een monumentaal gebouw is niets nieuws, alhoewel het dessalniettemin getuigd van het feit dat men vroeger al nadacht over hoe het stratenpatroon van het dorp vorm moest krijgen.
Vermoeid als wij waren van al dit veldwerk, gingen John en ik vervolgens naar The Library Cafe, het cafe waar de locals graag komen om hun middagsmaaltijd te nuttigen.
Dat cafe is best cool. Ze hebben er zelfs een replica van een zeilboot!
Mijn kaart was intussen helemaal ondergekladderd; ik had behoorlijk veel notities gemaakt gedurende ons veldwerk.
Die dude John bleef maar bezig met notities maken terwijl wij op ons eten wachtten! Ik deed gewoon rustig aan, en genoot van de rustieke ambiance van The Library Cafe.
Na een flinke lunch keerden we weer terug naar Brooklyn. We kwamen nog een paar skaters tegen onderweg (natuurlijk zouden de suburbs de suburbs niet wezen zonder skaters). We kijken terug op een mooie dag in Farmingdale!
