de weersvooruitzichten!

zondag 16 januari 2011

My city, my home. My people, my party.

Waarde lezers en lezeressen,

nog even, en dan is "The Big Two-Four" daar. Oftewel, binnen de kortste keren ben ik zowaar vierentwintig. That's right, ik ben zo onderhand haast een kwart eeuw oud! Ik voel me net een geschiedenisboek.

Afgelopen zaterdagavond vierde ik mijn verjaardag voor mijn New Yorkse vrienden. Nagenoeg alle genodigden waren net als mij masterstudenten aan het befaamde Pratt Institute. Ik voelde me vereerd door de aanwezigheid van mijn studiegenoten, die ik tot mijn beste vrienden reken.

De vrijdagavond voorafgaand aan mijn verjaardagsfeestje ging ik nog even naar een receptie op de universiteit; het was een "Welcome (Back)" receptie. Ik maakte kennis met de nieuwe studenten op onze opleiding, en praatte wat bij met mijn eigen jaargenootjes terwijl ik daarnaast nog een paar vrienden uitnodigde voor mijn eigen verjaardagsviering. Op de eerdergenoemde receptie maakte ik kennis met een nieuwe studente op onze studie. Ze is echter niet zomaar een studente; de betreffende dame is namelijk afkomstig uit Zweden. Niet langer ben ik de enige Europeaan op onze studie! Ik kan mijn geluk niet op.

Mijn eigen verjaardags-viering was een puik feest. Zoals dat hoort, had ik een tapvat gehaald. Uiteraard moest het Heineken zijn, ik moet natuurlijk wel een beetje Holland blijven vertegenwoordigen!


Echter, al dat bier was aan mij niet besteed. Ik ben de laatste tijd steeds meer een wijndrinker geworden. Dat is overigens iets typisch planologisch; planologen zijn nou eenmaal vinofielen. Ik besteedde mijn zaterdagmiddag aan het selecteren van een paar goede flessen wijn, aangezien ik mijn mede studenten natuurlijk niet kon teleurstellen.


Het was erg aangenaam om iedereen weer even te zien. Ik had mijn New Yorkse vrienden erg gemist. Tussen mijn studiegenoten voel ik me toch echt als een vis in het water.





Natuurlijk moet ik zeggen dat ik al mijn Nederlandse vrienden nu al mis. Hoe dan ook, mijn vrienden hier maken de transitie terug naar het New Yorkse leven een stuk aangenamer. Dankzij hen voelt deze stad steeds meer aan als mijn ware thuishaven!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten