Donderdagavond hadden we, net als afgelopen maandag, wederom een Pin Up op Pratt.
Voor ons planningsatelier, dat gericht is op een wijk in Newark (New Jersey), moesten wij de door ons aangedragen Plan-Elementen presenteren. N.B. het gaat hier om een plan dat de "Quality of Life" in een bepaalde, aan het stadscentrum grenzende wijk moet verbeteren. Bij deze enkele beelden van onze werk-sessie van afgelopen donderdagavond.
Vrijdag had de New Yorkse afdeling van de American Planning Association, de nationale beroepsorganisatie voor Planologen in de V.S., een Open Huis bij de vervoersauthoriteit van de agglomeratie New York georganiseerd. Deze organisatie is verantwoordelijk voor het management en de planning van het openbaar vervoer in New York City en omstreken. Zij beheren zowel het lokale metro- en busvervoer, alsmede de regionale treindiensten die de voorsteden met New York City verbinden. We hadden een drukke agenda; de werknemers (lees: vervoersplanologen) van "New York City Transit" deelden met ons belangstellende studenten wat hun zoal bezighoudt op kantoor.
Vanuit dat kantoor schoot ik tevens deze platen van Lower Manhattan. Over een "Street Canyon" van formaat gesproken!
Ja, dat uitzicht vanaf hun kantoor op de 17e verdieping van hun adresje aan Broadway was niet verkeerd.
Na het open huis ging ik met mijn medestudenten een hapje eten. Als vanzelfsprekend viel de keuze op de Mexicaanse keuken!
Aansluitend liep ik nog even door Lower Manhattan met enkele studiegenoten en schoot ik deze beelden van het altijd fotogenieke New York. Ze zullen jullie vast bekend voorkomen, zelfs al ben je hier nog nooit geweest!
Na afloop van onze tour door Lower Manhattan reisden wij af naar de campus van Pratt in de West Village, tevens in Manhattan. Daar vindt dit semester elke vrijdagavond een lezing plaats, als onderdeel van de Pratt Lecture Series. Vooraanstaande sprekers doen daar hun zegje.
Al met al is het toch mooi om lui uit de praktijk te horen spreken; door middel van open huizen en lezingen blijf je toch bij met wat er zoal speelt in de praktijk van 't vakgebied. En dat blijft een nuttige, zelfs essentiële aanvulling op je opleiding, zou ik denken.
Fijn weekend!
Hey Roonie,
BeantwoordenVerwijderenEn toch moet ik nadenken over wat je ooit zei over het leven van alledaags, zelf in NYC... Hoe ervaar je het beeld van het uitzicht van zo'n kantoor? Voor ons zou dat wel erg fraai zijn met zo veel hoogbouw in de urban canyon, maar waar ook ter wereld kijk je elke dag toch op hetzelfde uit, of dat nou zo iets imposants is, of dat het een lege vlakte is.
Hoe ervaar jij nou zoiets :)? Geeft niet weg dat sommige gebouwen er wel fraai uitzien hoor ;).
Dude! You totally just called me "Roonie"! It's Rooney! Afijn, ben al blij dat je me geen "Ronnie" noemt!
BeantwoordenVerwijderenZonder dollen, je hebt recreatielandschappen en werklandschappen, en Manhattan (en eigenlijk heel NYC) is een werklandschap! Toen ik in begin 2010 naar New York verhuisde, reisde ik dagelijks met de metro (de Q-lijn) naar mijn stageplaats. Die metrolijn loopt over de Manhattan Bridge. Toen ik na een paar maanden eindelijk een goede fiets had aangeschaft, bracht mijn "daily commute" mij wederom langs de Manhattan Bridge. Het spectaculaire uitzicht op Manhattan, het vrijheidsbeeld, het Empire State Building, en de Brooklyn Bridge begon mij bepaald NIET te vervelen, alhoewel het wel minder imposant wordt als die beelden na een tijdje haast op je netvlies staan gebrandt. Na een tijdje is het zien van de skyline zo'n beetje een routinematige activiteit geworden, een blik op de stad waarmee je je werkdag inluidt- of afsluit. Zelf kreeg raakte ik echter wel altijd in een werk-stemming zodra ik Brooklyn achter me liet en in "The City" aankwam. Dat heeft toch wel iets motiverends...