Zoals al eerder dit semester, kregen wij onlangs wederom een veldwerkopdracht. Aan ons was de taak bedeelt twee New Yorkse gebouwen te vinden die een bepaalde architectuur stroming vertegenwoordigen. Na de stad te hebben uitgekamt op zoek naar Dorische, Ionische en Korintische gebouwen, mocht ik dit keer opzoek naar een tweetal gebouwen dat de Gotische architectuur belichaamde; van 1 gebouw nam ik het exterieur onder de loep, van het andere gebouw het interieur. Over dat eerste gebouw gaat deze blogepisode.
Het Neo-Gotische gebouw van mijn keuze was het befaamde Woolworth building.
Het typische aan Gotische gebouwen is hun verticale karakter; de Gotische bouwstijl heeft zich in de middeleeuwen ontwikkeld in Europa en werd vooral toegepast in kerken. Met verticale kerkgebouwen probeerden men de symboliek van het Christelijke geloof uit te drukken, want de nadruk lag immers op wat er zich 'daarboven' afspeelde. Met een nauwe, spitse toren hoefde de middeleeuwse stedeling immers slechts te gissen dat de focus van de kerkganger die daarbinnen zat, op de hemel was gericht.
De Gotische bouwstijl heeft in het nogal vertikale New York een geheel nieuw gestalte gekregen. Hier werd in het begin van de 20e eeuw veel in de vertikaal-georienteerde "Neo-Gotische" bouwstijl gebouwd, alhoewel het in deze stad om "Cathedrals of Commerce" ging. Het Woolworth building is daar een perfect voorbeeld van; het gebouw is gebouwd door een zakenman die ervoor $13,5 miljoen neerlegde (in contant geld) zodat hij zijn commerciele emporium een hoofdkantoor kon bieden. Je zou beginnen te vermoeden, dat de commercie in de 20e eeuwse Amerikaanse maatschappij eenzelfde centrale functie in de maatschappij in nam, als het Christelijke geloof in het Europa van de middeleeuwen. Alhoewel het gebouw in eerste instantie opvalt vanwege diens moderne en verticale karakter, zijn het de details die duidelijk maken dat het hier om een Neo-Gotisch gebouw gaat.
Het Woolworth building was in 1913 gereed, en bleef tot 1930 het hoogste gebouw ter wereld (toen een ander New Yorks gebouw, het Chrysler building, die titel overnam). Het Woolworth Building vormt een sterk staaltje architectonisch hergebruik; de verticale intenties van de middeleeuwse Gotische architectuur hebben pas in het 20e eeuwse New York een ware verikale vorm bereikt.
Je ziet echter duidelijk waar de architecten van het Woolworth building hun inspiratie vandaan hebben gehaald. De slanke toren aan de voorgevel van het Woolworth building steekt prominent boven diens 'podium' (oftewel, de rest van het gebouw) uit. Dit houdt toch de herinnering aan een kerktoren die uitsteekt boven de rest van het kerkgebouw levend.
Tot zover deze kunsthistorische beschouwing van het Woolworth building; komend weekend kunnen jullie een nieuwe blog van mij verwachten.
Gegroet!
lovin'it
BeantwoordenVerwijderen