Monumentenzorg op z'n New Yorks

Whatsup folks,

Vanmiddag heb ik samen met een stel studiegenoten van de opleiding "Historic Preservation" (waar ik nu een vak volg: History of Architecture and Urban Form) een "National Landmark" bezocht: de Church of the Ascension.
De constructie aan de huidige kerk begon in 1840(het oorspronkelijke gebouw dateerde uit 1829 maar is echter volledig afgebrand in 1839). Het gebouw bevindt zich in het hart van de stad, en is gelegen aan de kruising van fifth avenue en tenth street.



Het gebouw in 1840, en het gebouw vandaag de dag.

Het gebouw is een van de eerste kerken die de (van orgine Britse) architect Richard Upjohn heeft ontworpen. Nadat de eerste steen zoals gezegd in 1840 is gelegd, is de kerk in 1841 ingewijd.
Het interieur van het gebouw heeft door de jaren heen diverse aanpassingen gezien. Echter, sinds circa 15 jaar pleegt de firma Preserv intensief onderhoud en is er bewonderingswaardig restauratiewerk aan het gebouw verricht.
Tot voor kort waren de grootste problemen van het gebouw de lekages; nieuwe isolering in het dak heeft dit probleem opgelost.
De echte wonderen zijn echter in het interieur te bespeuren.
Kosten noch moeite zijn gespaard door de kerkgangers; de hoeveelheid financiele middelen die zij beschikbaar hebben gestelt voor hun kerk gaat werkelijk mijn boekje te buiten.
De restauraties zijn momenteel nog in volle gang, sedert 4 januari is de kerk een grote bouwplaats. Men hoopt in het voorjaar klaar te zijn met alle restauraties, alhoewel deze rond Kerst al zo ver gevorderd zullen zijn dat er alweer diensten zullen plaatsvinden in de kerk.
De muren zijn opnieuw gestuccadoord, en voorzien van een verse laag verf (elke steen een unieke kleur) en een glanslaag. Het licht is volledig geautomatiseerd. Nieuwe spotlights brengen de "light architecture" in de eenentwintigste eeuw. Met 1 druk op de knop worden de lichten gedimt om de perfecte atmosfeer te creeren voor het bidden, terwijl met eenzelfde druk op de knop de lichten op een perfect niveau worden afgesteld voor tijdens een ceremonie. Allemaal voorgeprogrameerd en volledig elektrisch te regelen, toch vrij nieuwerwets voor zo'n oud gebouw.
Daaraast is ook in het interieur het dak volledig gerenoveerd; dit maakt het dat 't interieur er "als nieuw" uitziet. Tot op de meest kleine details aan toe (zelfs de kozijnen rond de glas-in-lood ramen zijn nieuw) is er onderhoud gepleegt.
Wij kregen een rondleiding door de kerk van de directeur en oprichter van Preserv, terwijl het gebouw voor iedereen behalve de bouwvakkers nog gesloten blijft tot de kerst!










Het mooiste aan deze kerk blijft toch The Organ (het orgel). Het orgel heeft men vanuit Frankrijk laten overkomen; het is het eerste Franse orgel in de stad New York en het vierde Franse orgel in Amerika. Het is gemaakt door een familie bedrijf, waar de vader het ontwerp in hoofdlijnen specificeerd, de vrouw de details van de vormgeving verzorgd, en de zoon de technische aspecten van het orgel beziet. Het is een zeer complex orgel, en tevens een orgel van 30 feet hoog (10 meter hoog); hiervan bevindt 10 feet zich ondergronds en 20 feet bovengronds. Al met al komt het geheel meer over als een machine dan als een muzikaal instrument. Miniscuul detail: het orgel heeft de gemeenschap 3.5 miljoen euro gekost, en wordt beschouwd als een van de beste ter wereld. Over State-of-the-Art gesproken.






Na de tour deed ik met mijn lieftallige studiegenotes een bar in de buurt aan. Dat blijft toch waar het mij allemaal om te doen is!



Tot zover deze update!

R.