WK en shizzle.

To all my dear Dutchmen,

Wat was het toch jammer, de WK finale!! Zo ver gekomen, en weer heeft The Neverlands de beker niet kunnen thuisbrengen! Het gezegde "driemaal is scheepsrecht" gaat blijkbaar niet op voor ons land. Goed, de tweede van de wereld worden is opzich ook niet slecht. Maar dat gebeurde op een niet-zo-eervolle manier voor Nederland. Ik bedoel, waar was die Kung-Fu Kick To The Chest nou voor nodig? Man, that's not even soccer anymore.

Dessalniettemin ben ik ook apetrots op de prestaties van het Nederlands elftal en kan ik jullie vertellen dat een flink deel van mijn studiegenoten hier in New York ook achter Oranje stonden (zeker tijdens de finale, maar sommige ook al eerder). Het was even slikken dat ze geen kampioen zijn geworden! Ik keek de wedstrijd in een bar met (hoe kan het ook anders) Alex. In nagenoeg elke bar werd het WK uitgezonden op een flatscreen, en elke bar zat nagenoeg vol. Het WK leeft wel degelijk in Amerika.

Eerlijk is eerlijk, ik had wel graag in Nederland willen zijn om het grote feest te vieren als ze dan kampioen waren geworden. Maar dat was niet het geval! In plaats daarvan was heel Nederland zondagavond in een diepe depressie gestort, terwijl hier in New York alles gewoon doorging. Dan kan je toch beter hier zitten. Zo ben ik nog die zondagavond naar een concert in het park hier om de hoek (Prospect Park) geweest, een concert van hiphoplegendes The Roots en Talib Kweli, onder andere. Zo geniaal, het deed me de pijn van het verlies van het Elftal al weer gauw vergeten.





Afgezien van het WK en van dat concert was het hier weer heerlijk business as usual. Jaja, ik volgde weer colleges met alle dudes and dudettes in class, en liep weer stage (iets wat ik echt gemist heb, het kantoorleven!). Maargoed, daar ga ik het nu niet over hebben, want daar heb ik het al vaak genoeg over. Het volstaat te zeggen, dat ik het weer goed naar m'n zin heb hier in Brooklyn the Beautiful!

Daarnaast heb ik deze week een nieuwe fiets gekocht. Het werd immers hoog tijd! Ik fietste al geruime tijd op een afgeragde beachcruiser rond. Dat gammele geval viel zo onderhand uit elkaar, dus een upgrade was hoog nodig!




Het nieuwe vehikel is een Hybrid-Bike. Nee, dat is geen elektrische fiets!
't Gaat hier om een hybride model, een kruisbestuiving tussen de ideaaltypische racefiets en de ideaaltypische stadsfiets. Oftewel, je kunt er prima mee door de stad fietsen (ja, deze fiets is heus bestand tegen alle gaten in het wegdek hier), alsmede langere tochten mee maken. En dat laatste is ook een beetje mijn doel; alhoewel ik de fiets hoofdzakelijk zal gebruiken om naar stage en school te fietsen, ga ik ook langere tours door de stad maken. Zoals de NYC Century, een tour van 100 mijl door New York. Het is Amerika's enige tour van circa 150 kilometer die volledig binnen de gebouwde omgeving van 1 stad plaats vindt. Only in NYC!
Ook aan de Brooklyn Epic Waterfront Ride zal ik aanstaand weekeinde deelnemen; een rit van 40 mijl langs het complete waterfront van Brooklyn, vanaf Greenpoint aan de East River in het Noorden tot aan Rockaway Beach aan de Atlantic in het Zuidoosten.

Oftewel, als je zoveel fietst als ik is een goede fiets een vereiste. Daarom heb ik de Trek 7.3FX gekocht, uiteraard een fiets van een Amerikaanse fabrikant (Buy American!).
Met 21 versnellingen en een uiterst licht gewicht (dankzij het aluminium materiaal) is het een perfecte fiets om snel snelheid te maken. Oftewel, een fiets van het type "American Muscle", want dankzij deze monsterbike ga ik gauw beenspieren kweken!



Dat fietsen zit me in het bloed, ik noem mijn voorliefde voor het fietsen dan ook een stukje 'Dutch Cultural Heritage'.
That's all for now!
Greetings from the Center of the Universe, a.k.a. New York City!

R.