Je hebt een accent of je hebt het niet.

Hoe gaat het, Dutchmen?

Het lijkt wel alsof mijn accent elke keer dat ik naar Nederland ben geweest, een beetje intenser is geworden.

Toen ik als 18-jarige High School graduate naar verre familie in Seattle ging, kreeg ik kudo's van de Amerikanen over hoe vlekkenloos mijn Amerikaanse accent was.
Toen ik als 21-jarige college kid naar Florida vertrok, vroeg iedereen me of ik niet toevallig uit London kwam, of Australie. Goed, ze wisten weliswaar dat ik niet uit de USA kwam, maar in ieder geval zag men mij aan voor een native speaker! Dat is toch een beetje een vermomd compliment! Na een jaar aldaar vertoeft te hebben, heb ik dat Britse/Australische accent een beetje kunnen wegwerken en vroeg men mij niet meer zovaak waar ik vandaan kwam. Dat vond ik zelf al heel wat. Zelfs immigranten (Cubanen..) die al jarenlang in de V.S. woonden met wie ik colleges volgde, waren verbaast dat ik zo goed Amerikaans Engels sprak. Op een gegeven moment geloofde niemand me meer als ik zei dat ik echt een Nederlander was!

Toen ik echter in Januari jongstleden weer terug ging naar New York na een half jaar in Nederland, was ik weer terug bij af. In elk gesprek kwam steevast na 5 minuten de volgende vraag tevoorschijn: "Where are you from?". Alhoewel het toch opmerkelijk is dat men er niet meer van uitging dat ik een native speaker uit een ver oord als Engeland of Australie was, schok ik toch wel een beetje als de native New Yorkers mij vroegen of ik niet toevalig uit de Midwest kwam. "Are you from Kansas?" "Are you from Minnesota?" "Are you from Canada?". Goed, de New Yorkers beschouwden mij in elk geval als een Noord-Amerikaan. Maar wel een Noord-Amerikaan die niet uit New York afkomstig is. Fair enough, gezien het feit dat in staten als Kansas of Minnesota vele afstammelingen van Nederlandse/Duitse/Scandinavische immigranten wonen.

Nu ik onlangs 6 weken in Europa heb doorgebracht, ben ik wederom weer een beetje terug bij af. Alhoewel Britse vrienden hier in NYC de mening zijn toegedaan dat ik al helemaal geen accent meer heb en gewoon spreek zoals de Amerikanen zelf, krijg ik in gesprekken met Amerikanen weer gauw de vraag "where are you from?" op mijn schoot geworpen. De vicieuze cirkel is weer in werking getreden. Ik weet dat het met verloop van tijd wel weer minder zal worden, maar op dit moment spreek ik toch weer een beetje Engels met een accent. Niet dat daar iets mis mee is, overigens.

Tot zover dit intermezzo. Binnenkort een iets langer bericht!

R.