terug in brooklyn

Waarde lezers,

Sinds maandagmiddag ben ik weer in New York. Beter gezegd, Brooklyn.
Ik kwam om half vier 's middags aan in mijn appartement.
Die avond ging ik gelijk de hort op. Hoe kan het ook anders, ik woon immers in Williamsburg, ongetwijfeld de meest levendige wijk ter wereld; overigens lijkt deze wijk soms uitsluitend bevolkt te zijn door twintigers en dertigers en een stel hopeloze veertigers met babies en kinderwagens. Dat volk moet misschien eens overwegen naar Manhattan te verhuizen (tot zover mijn klaagzang over vervelende veertigers die mij voor de voeten lopen met hun vreselijk vadsige kroost).

Ik ging met een lieftallige studiegenote naar een bar genaamd The Gutter. Daar was een Mustard Party, oftewel, een mosterd feest gaande. Er is namelijk een nieuw merk mosterd op de markt hier in Brooklyn. Lokaal geproduceerde mosterd, uitsluitend gemaakt van ingrediënten die hier in de regio verkrijgbaar zijn. Naast gratis potjes meesterlijke mosterd waren er ook gratis Sauerkraut, Bockwurst, en andere snacks. Tara en ik genoten daar wel van. Vervolgens zetten we de avond voort in de o zo gave bar Union Pool. De ingewijde brooklynite zal begrijpen dat het hier om een hipster-heaven gaat.

Dinsdag was weer een routine dag. Ik stond vroeg op en fietste op mijn fixed gear naar de campus van Pratt. Na een kopje earl grey en een goed gesprek met een andere lieftallige studiegenote op het kantoor van het planologische departement van Pratt, trok ik naar mijn kantoor voor stage-werkzaamheden. Terloops stopte ik ook nog even bij mijn studieadviseur om te bezien of ik wel ingeschreven stond voor alle vakken die ik voornemens te volgen was. Dat bleek het geval, dus ik kan woensdag met een gerust hart beginnen aan het semester. Het was immers al zo lang geleden dat ik me voor vakken had ingeschreven voor dit semester, dat ik niet meer wist of ik überhaupt al ingeschreven stond.

Morgen komt een oud-studiegenote van me die thans is afgestudeerd weer eens langs in New York. Ze is intussen naar Canada verhuist vanwege werk; maar desalniettemin komt ze nog even een paar dagen langs om gedag te zeggen alvorens ze met haar nieuwe baan begint. Tijd om even een paar pilsjes achterover te slaan!

Overigens viel het reuze mee met de orkaan hier. Toen ik in New York aankwam werd ik gewoon weer welkom geheten door strak blauwe luchten en een uiterst aangename, al zij het een ietwat warme temperatuur van 29 graden. Goed, mij hoor je niet klagen: het is beter dan de 39 graden die we vorige maand in New York hadden, en beter dan de 19 graden die Nederland momenteel ervaart.
De lente, en de nazomer. Dat zijn toch de momenten waarop New York op z'n aangenaamst is. April, Mei, September en Oktober. De rest van het jaar is het ofwel veels te warm, ofwel veels te koud.

Wellicht moet ik eens nadenken over een eventuele verhuizing naar een ander klimaat.
California. Dat heeft nog eens potentie.

-rw

Een bezoekje aan de botanische tuin

Waarde lezers,

vandaag was ik afgereisd naar Queens, om de Queens Botanical Garden te bezoeken.
De Queens Botanical Garden is een botanische tuin die zich op circa 1 uur reistijd vanaf mijn apartement bevindt; in de wijk Flushing in de borough Queens.

Ik was daar natuurlijk om de groene omgeving te waarderen, want ik stel een groene setting erg op prijs.






Er is een uitgebreide water installatie aanwezig op de botanische tuin. Daarnaast heeft het "Visitor Centre" een erg eigentijdse uitstraling.






Er was ook nog een groen dak, oftewel: een GREEN ROOF. Als een voormalig ontwerper van rooftop farms, stelde ik dit dak met begroeiing erg op prijs. Een groen dak isoleert het gebouw beter; waardoor er in de zomer minder energie verbruikt wordt om het gebouw af te koelen, terwijl er in de winter minder energie nodig is om het gebouw warm te houden. Dat is pas klimaat-bewust bezig zijn.






Verder heb ik nog even door het pittoreske landschap van de botanische tuinen rondgewandeld.




In een grote en dichtbevolkte stad als New York, zijn dergelijke tuinen echt een uitkomst. Voor de stadsbewoner die gehuisvest is in een klein appartement zonder tuin, is echt echt een ware oase. In de botanische tuinen kun je, zonder er al te veel voor te betalen (een entree kost je twee dollar), genieten van een enorme tuin. Het is een plaats voor bezinning. Je kunt er rustig rondwandelen zonder je al te veel te ergeren aan je medestadsbewoners die zich normaliter overal om je heen bevinden. Dat is dus niet het geval in deze kalme tuin, waar je nog echt even je rust kunt pakken.

Cheers,




rw